در مباحث موزه داري و مديريت موزه، نگهداري از آثار هنري بر اساس ساختار فيزيکي، آسيب شناسي و فن شناسي انجام ميگيرد. اما در بحث نگهداري از هنر جديد و هنر مفهومي که در آ نها ساختار فيزيکي و مادي ديده نمي شود، يا داراي ساختارهاي جديد، نامتعارف و ترکيبي هستند كه مشکلاتي را براي موزه داران فراهم مي کنند. از اين رو مستندنگاري، نوشتن بيانيه ها و تهيه دستورالعمل هاي اجرايي توسط هنرمندان يا کارشناسان موزه داري کارساز است. با اين تفاسير گونه هاي هنر جديد و ويژگي هاي هر اثر هنري روش خاصي در نگهداري يا اجراي مجدد طلب ميکند.
 
فهرست مطالب
    هنر
    ارائه دیدگاه‌های مختلف در مورد مفهوم هنر
    دسته‌بندی هنرها
    هنر معاصر
    تئوری‌های جدید ساخت موزه
    ویژگی‌های ساختمانی موزه
    زیباشناسی موزه
    مکان قرارگیری ساختمان موزه
    فضای سبز موزه
    ایمنی و حفاظت
    معماری غیرخطی، معماری فولدینگ
    نمونه‌های معماری فولدینگ
    معماری و حرکت
    سیالیت
    ایستایی
    پویایی
    بی‌مرزی، شفافیت
    برنامه فیزیکی موزه
    دیاگرام فضایی لابی
    دیاگرام فضایی گالری
    دیاگرام فضایی آمفی‌تئاتر
    دیاگرام فضایی کافی‌شاپ و رستوران
    دیاگرام فضایی بخش اداری
    دیاگرام فضایی بخش آموزشی
    دیاگرام فضایی بخش کمک آموزشی
    دیاگرام فضایی بخش تخصصی و کارشناسی موزه
    دیاگرام فضایی کتابخانه
    تحلیل نمونه موردی موزه
    موزه گوگنهایم بیلبائو
    تاثیر موزه گوگنهایم بیلبائو در طراحی
    پلان موزه گوگنهایم بیلبائو
    موزه هنر میلواکی
    موزه هنرهای معاصر تهران
    پلان موزه هنرهای معاصر تهران
    تاثیر موزه هنرهای معاصر تهران در طراحی
 
بخشی از متن
طبقه بندی “هنر معاصر” به عنوان نوع خاصی از هنر، به جای یک عبارت توصیفی عمومی، به آغاز مدرنیسم در جهان انگلیسی‌زبان باز می‌گردد. انجمن هنرهای معاصر لندن، در سال ۱۹۱۰ میلادی، توسط منتقد مشهور، راجر فری، و سایر افراد فعال در این زمینه به عنوان یک جامعه خصوصی برای خرید آثار هنری و قرار دادن آن‌ها در موزه های عمومی تاسیس شد. تعدادی از مؤسسات دیگری که از این اصطلاح استفاده می‌کردند نیز در دهه ۱۹۳۰ میلادی، پا بدین عرصه نهادند و انجمن هنر معاصر آدلاید که در سال ۱۹۳۸ در استرالیا بنا نهاده شد و تعداد روزافزونی که پس از سال ۱۹۴۵ میلادی تأسیس شدند، من جمله این موارد به شمار می‌روند.
بسیاری از موسسات پیشگام در به کارگیری عبارت هنر معاصر، نظیر موسسه هنر معاصر بوستون، عنوان «هنر مدرن» رایج آن دوران را از نام خود حذف کردند؛ چراکه مدرنیسم به عنوان یک جنبش هنری تاریخی تعریف شده است. در حالیکه اکثر کارهای هنری مدرن، دیگر جزو آثار «تاریخی» نیستند. البته تعریف واژه معاصر، طبیعتا تعریفی همیشه در جریان به شمار می‌رود که در حال حاضر با تاریخ شروعی که همواره به قدمت آن اضافه می‌شود عجین شده است و لذا دیگر نمی‌توان آن دسته از آثار انجمن هنرهای معاصر را که در سال ۱۹۱۰ میلادی خریداری شده اند، به عنوان هنر معاصر توصیف نمود.
پایان جنگ جهانی دوم و ابتدای دهه ۶۰ میلادی، به عنوان نشانه‌هایی از تغییر در سبک‌های هنری شناخته می‌شوند که شاید عدم وجود وقفه های طبیعی از سال ۱۹۶۰ میلادی و تغییر تعریف آنچه که «هنر معاصر» را در سال ۲۰۱۰ میلادی شکل می‌دهد تا حدی باعث شده است که تعریف هنر معاصر، غیر دقیق و مبهم باشد. به احتمال زیاد هنر ۲۰ سال گذشته نیز در این تعاریف گنجانده شده و این تعاریف اغلب دربرگیرنده هنرهایی هستند که به حدود دهه ۱۹۷۰، اواخر قرن بیستم و اوایل قرن ۲۱ باز می‌گردند.
هنر اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، هر دو پیامد و نتیجه عدم پذیرش هنر مدرن هستند. به عبارت دقیق تر، اصطلاح “هنر معاصر” به هنر ساخته شده و تولید شده توسط هنرمندانی اشاره دارد که در حال حاضر در قید حیات هستند. اما گاهی آثار هنری دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی و یا حتی گاهی اوقات دوره های قبل‌تر نیز در این موزه ها به چشم می‌خورند و اکثر موزه‌هایی که مجموعه دائمی از آثار هنری معاصر را در معرض دید عموم قرار می‌دهند، این پیری آثار را تجربه نموده‌اند. اما در عین حال بسیاری دیگر، از فرمول‌بندی هنر مدرن و هنر معاصر استفاده می‌کنند که از به وجود آمدن چنین مشکلاتی جلوگیری می‌کند. گالری‌های تجاری کوچکتر، مجلات و منابع دیگر، از تعاریف سفت و سخت‌تری استفاده می‌کنند که باعث می‌شود هنر معاصر به آثار خلق شده پس از سال ۲۰۰۰ میلادی محدود گردد. با این حال هنرمندانی که هنوز پس از دوره کاری طولانی مدت خود نیز همچنان به خلق آثاری ارزشمند می‌پردازند و در مسیر هنری خویش به پیش می‌روند، ممکن است اثر خاصی را ارائه کنند که گالری‌ها و منتقدان را برای تخصیص آن کار به هنر معاصر یا غیر معاصر مردد کند.
موزه هنرهای معاصر:
گالری یا موزه هنر معاصر، ساختمان یا فضایی برای نمایش آثار هنری معاصر، بالاخص هنر نقاشی است. موزه ها می‌توانند عمومی یا خصوصی باشند، اما آن‌چه که یک موزه را متمایز می‌کند مالکیت مجموعه ها است. نقاشی ها اغلب، مهمترین اشیاء هنری هستند که نمایش داده می‌شوند؛ با این حال، مجسمه ها، هنرهای تزئینی، مبلمان، پارچه ها و منسوجات، لباس ها، طراحی‌ها، نقاشی‌های کشیده شده با مداد رنگی، آبرنگ، تکه کاری‌ها، عکس‌های چاپی، کتاب‌های هنرمندان، عکس‌ها و هنرهای چیدمان (اینستالیشن آرت) نیز مرتبا نمایش داده می‌شوند. اگرچه اصلی ترین کاربرد موزه هنرهای معاصر ارائه فضایی برای نمایش آثار هنر معاثر است اما گالری‌های هنری گاهی اوقات میزبانی برای نمایش دیگر فعالیت های هنری هنرمندان مانند هنرهای نمایشی، کنسرت های موسیقی یا مراسم شعرخوانی نیز هستند.
برنامه فیزیکی موزه هنرهای معاصر:
بر کسی پوشیده نیست که ارائه یک طرح ایده‌آل، بدون توجه به پیش‌نیازهای آن مبسر نمی‌شود. لکن این بین، برنامه فیزیکی، به سبب ترسیم دورنمای شکل نهایی یک طرح از اهمیت بیشتری برخوردار است. بنابرین یکی از مهم‌ترین گام‌ها در ارائه طرحی استاندارد از یک موزه هنرهای معاصر نیز در گام نخست، تدوین یک برنامه فیزیکی موزه‌ هنرهای معاصر است تا بتواند تمامی زوایای طرح نهایی را تحت پوشش قرار دهد.
نمونه موردی موزه هنرهای معاصر:
همانطور که در ابتدای مطلب نیز بدان اشاره شد، اهمیت بسیار موزه هنرهای معاصر در عرصه فرهنگی سبب شده است که طراحی آن نیازمند ویژگی‌های خاصی باشد. لکن چنین امری نیازمند مطالعه و کسب تجربه بسیاری است که جز از طریق صرف وقت و انرژی میسر نمی‌شود. لکن امروزه با افزایش تعداد موزه هنرهای معاصر، مطالعه نمونه موردی موزه هنرهای معاصر، به عنوان راه‌حلی جایگزین مطرح شده است. بنابرین در ادامه مطلب به ذکر چند نمونه موزه هنرهای معاصری می‌پردازیم که در پاورپوینت پیش‌رو به طور کامل توضیح داده شده‌اند.
موزه گوگنهایم بیلبائو | اسپانیا (Guggenheim Museum Bilbao | Spain)
موزه گوگنهایم بیلبائو، یک موزه هنر مدرن و هنر معاصر است که در شهر بیلبائو اسپانیا قرار دارد و طراحی آن را معمار مشهوری امریکایی-کانادایی، فرانک گهری، عهده‌دار بوده است. موزه گوگنهایم بیلبائو که کار ساخت آن در مجاورت رودخانه نرویون جریان داشت، سرانجام در تاریخ ۱۸ اکتبر ۱۹۹۷ میلادی، توسط پادشاه وقت اسپانیا، خوآن کارلوس اول، گشایش یافت. موزه گوگنهایم بیلبائو به عنوان یکی از بزرگترین موزه‌های کشور اسپانیا، تحت مالکیت، بنیانگذار موزه گوگنهایم نیویورک، بنیاد سولومون آر. گوگنهایم قرار دارد.
موزه هنرهای معاصر تهران:
موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۵۶ خورشیدی، به دستور شهبانو فرح پهلوی، توسط معمار برجسته ایرانی، کامران دیبا، طراحی شد. این موزه که دارای یکی از کامل‌ترین مجموعه‌های هنرهای معاصر است، از معماری خاصی بهره می‌برد که در اصل تلفیقی شگفت‌انگیز از سنت و مدرنیته است و تقارن مشهود در موزه هنرهای معاصر و بادگیرهای زیبایی که در سقف آن خودنمایی می‌کنند، بارزترین جلوه‌های این امر هستند.
موزه هنرهای معاصر میلواکی
موزه هنر میلواکی، یکی از موزه‌های هنر معاصر مطرح جهان به شمار می‌رود که در شهر میلواکی ایالت ویسکانسین قرار دارد. این موزه که شکل امروزی آن در سایه مشارکت معماران برجسته‌ای همچون ایرو سارینن و سانتیاگو کالاتراوا پدید آمده است، سوای برخورداری از ۲۵۰۰۰ اثر هنری ارزشمند، بخش عمده‌ای از شهرتش را مدیون معماری منحصر به فرد خود است که هر بیننده‌ای را شگفت‌زده می‌کند.